Overgezet vanuit berichten (Tj)

Conditionering is afgeleid van het Engelse woord ‘conditioning’ en betekent ‘van voorwaarden afhankelijk maken’. Geconditioneerd gedrag is gedrag dat is aangeleerd, dat onder bepaalde condities tot stand komt en gewoonte wordt.

Conditionering in de opvoeding komt bijna overal voor, als opvoeder doe je dit niet expres. Hooguit gebeurt het onbewust. Om die reden is zelfonderzoek zinvol, uiteindelijk zijn opvoeders ooit zelf kind geweest.

Hier volgen een paar voorbeelden wat de invloed kan zijn op kinderen.

De rebel: het niet aangepaste kind

Een kind wordt door conditionering in een mal gegoten met de verwachting dat het vervolgens iets doet op een manier zoals dit door de opvoeder – de buitenwereld – als juist wordt gezien.

Als het kind daar niet aan kan voldoen, om de simpele reden dat het niet binnen zijn eigen aard/natuur ligt, kan het daar last van ondervinden.

Als deze last vervolgens wordt ervaren of bestempeld als problematisch of afwijkend – dat wil zeggen afwijkend van de norm van de buitenwereld – verzwaard dit de last van het kind.

De ‘loser’:  het aangepaste kind

Met hetzelfde resultaat kan ook het tegenovergestelde gebeuren. Een kind past zich wel aan de verwachting van de opvoeder aan en verliest daarmee het contact met zijn ware aard/natuur. Het voorbeeld van de ‘rebel’ en de ‘loser’ zijn twee uitersten, daartussen bestaan allerlei variaties.

Gevolgen voor het gedrag.

Het ongewild aanpassen of het niet toegeven aan de druk van een omgeving kan aanleiding geven tot verschillende gedragssymptomen, waaronder leerstoornissen en depressiviteit.

Lasten die een kind draagt kunnen tot ver in de volwassenheid blijven bestaan en zelfs een hele levensloop bepalen. Maar het hoeft niet, er is een alternatief.